Na zijn ‘verloren’ titel van vorig jaar heeft Crispijn Ariëns zich zaterdag in Hallum gerevancheerd. De 30-jarige inlineskater won de koers over 100 kilometer in het noorden van Friesland voor Jouke Hoogeveen en zijn teamgenoot Peter Michael. Bij de vrouwen was Manon Kamminga na een wedstrijd over 65 kilometer de sterkste. Met ruime voorsprong op haar achtervolgers kwam ze over de streep.

“Het was wel moeilijk om terug te komen”, vertelt Ariëns in zijn nieuwe rood-wit-blauwe trui. De tweevoudig winnaar lag ook vorig jaar op koers voor de titel, maar werd als gevolg van verkeerd afgesloten hekken de verkeerde kant op gestuurd. Ondanks alles zette hij afgelopen week de knop om. “Uiteindelijk wil je toch wel weer hier winnen. Met zo’n sterke ploeg als wij hebben kun je eigenlijk alleen maar verliezen. We konden het gelukkig mooi uitspelen, maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat het makkelijk ging.”

Het was halverwege de koers dat Ariëns zicht begon te krijgen op de voorste posities. Direct na de start was het namelijk Marthijn Mulder die het hazenpad koos. “Ik wilde koste wat kost in de vroege vlucht”, vertelt hij achteraf. “Vorig jaar duurde het heel lang voordat er wat weg ging. Dat hollen en stilstaan is niet zo goed voor mij.” De Staphorster had er echter niet op gerekend dat hij bijna 55 kilometer solo voor het peloton uit zou rijden.

Achter Mulder vormde zich na zo’n 40 kilometer koers een sterke achtervolgende groep, met daarbij Jouke Hoogeveen, Bart Hoolwerf, Evert Hoolwerf en ploeggenoten Ariëns en Peter Michael. Met Ronald Haasjes wist ook Mulder een teamgenoot achter zich. “Dan weet je dat hoe langer je vooruit blijft, hoe beter het voor Ronald is. Hij kon zich mooi sparen in die groep.”

Finale
De samenwerking in de achtervolgende groep bleef echter goed en Mulder zag dat hij het niet lang meer vol zou houden in zijn eentje. Met nog 45 kilometer te gaan liet hij zich inlopen en kon het publiek in Hallum zich opmaken voor de finale. Ariëns liet zich al een paar keer uitzakken om Hoolwerf uit de tent te lokken. Het was duidelijk dat de Heerdenaar in hem het grootste gevaar zag. “Het is altijd lastig om mensen strak uit het wiel te rijden, zeker iemand zoals Bart. Gelukkig lukte het om op de klinkers een gaatje te slaan en weet ik dat als we allebei de wind op onze snufferd hebben, dat ik het langer volhoud.”

Nadat ook Haasjes en Evert Hoolwerf moesten lossen en Michael vooraan moest afhaken, gingen Hoogeveen en Ariëns gezamenlijk de lokale rondes in Hallum in. Met nog 600 meter te rijden, versnelde Ariëns bij het uitkomen van een bocht en kon Hoogeveen niet meer volgen. Op het laatste rechte eind kon hij de overwinning al vieren. Hoogeveen, die de Willem Poelstra trofee voor de strijdlustigste rijder ontving, kwam als tweede over de meet. Een uitgewoonde Michael werd op respectabele afstand derde.

Door Sjors Leek, www.schaatsen.nl